Jak być zbawionym ?

Biblia

„Hmm… Zbawienie? Ale po co mi ono? Od czego miałbym być wybawiony? Że niby coś ze mną jest nie tak? Choć z drugiej strony, czy nie rusza mnie czasem sumienie? Bywa przecież, że zastanawiam się nad swoją przyszłością… a zwłaszcza nad tym, kim jest Bóg, jaki On jest… czy jednak jest to istotne¹ i czy faktycznie odbędzie się jakiś Sąd Ostateczny?² O tak, chciałbym być wybawiony od dręczących mnie myśli, którymi nie łatwo przychodzi mi się dzielić nawet z rodziną czy przyjaciółmi”.

Jeśli masz podobne odczucia, nie ma się czego obawiać, oznacza to bowiem, że Duch Święty działa na Twoje serce, wzbudzając Twoje zainteresowanie i pociągając Cię ku Bogu.³ Każdy w głębi duszy tęskni za czymś, czego nie można zdobyć na tym świecie za żadną cenę. Radość przebywania z innymi ludźmi, przyjemności zmysłowe i materialne – wszystko to daje wyłącznie chwilowe uczucie spełnienia, ulatniając się po chwili niczym eter. Wieczne sprawy cechuje natomiast dużo głębszy wymiar. Docierają one do sedna naszej istoty, zaspokajając drzemiące w sercu największe pragnienia.

Wiara w Jezusa Chrystusa⁴ nie przypomina jakiejkolwiek innej religii pod słońcem. Opiera się ona bowiem nie na tym, co my staramy się uczynić dla Boga, lecz na tym, co On uczynił dla nas. Gdybyśmy chcieli ją zilustrować, nie byłby to obraz człowieka sięgającego ku niebu niczym sierota na próżno szukająca po omacku odpowiedzi, lecz obraz Ojca Niebieskiego z czule wyciągniętą ku ziemi ręką⁵, dającą na drodze życia pocieszenie, pewność i wskazówki.

Dobrą nowiną jest to, że Bóg — Stworzyciel wszechświata — umiłował nas tak bardzo, że przyjął ludzkie ciało.⁶ Tylko w ten sposób mógł się naprawdę połączyć z każdym z nas, utożsamić się z nami w naszych słabościach.

Ale dlaczego jesteśmy tacy słabi? Stało się to przez grzech⁷, czyli nic innego, jak nieposłuszeństwo wobec Bożego prawa.⁸ Grzech zdeprawował nasze ciała i umysły, czyniąc nas kalekami. Wspomnianym prawem Bożym, prawem moralnym, jest dziesięć przykazań⁹, które większość ludzi na całym świecie uważa za natchniony przez Boga kodeks etyczny. Zgodzisz się chyba jednak ze mną, że nawet wiedząc, co jest słuszne, a co nie, jakoś i tak nie potrafimy wypełnić tego doskonale?¹⁰

Dobra nowina jest taka, że przez Jezusa Chrystusa możesz uzyskać całkowite odpuszczenie win za wszystkie popełnione kiedykolwiek grzechy.¹¹ Nie przebacza Ci jakiś tam sobie człowiek, ale sam Stwórca wszystkiego, co istnieje. Już wyższej władzy w kosmosie nie znajdziesz! Uchyli On każdy protest i nikt nie podda Jego decyzji w wątpliwość. Ponieważ Jezus, wydając siebie samego na ukrzyżowanie na Golgocie¹², poniósł karę za nasze grzechy i błędy, możemy zostać uwolnieni od potępienia. Jak tylko przyjmiemy Jezusa do swojego życia, zostajemy duchowo ukrzyżowani i uśmierceni wraz z Nim, abyśmy też mogli wraz z Nim duchowo zmartwychwstać do zupełnie nowego życia!¹³ Dając Ci władzę nad nałogami i grzesznymi myślami, Bóg czyni Cię prawdziwym zwycięzcą w Chrystusie!¹⁴

Dobrą nowiną jest to, że Bóg — Stworzyciel wszechświata — umiłował nas tak bardzo, że przyjął ludzkie ciało.6 Tylko w ten sposób mógł się naprawdę połączyć z każdym z nas, utożsamić się z nami w naszych słabościach.

Być zbawionym to nie żadna błaha sprawa, jakby się niektórym mogło wydawać. Nawet jeśli cudem zostałeś wybawiony od wypadku samochodowego albo od katastrofy lotniczej, zdajesz sobie sprawę, że nie jest to wybawienie ostateczne. W końcu przecież, coś podobnego może się powtórzyć w dowolnej chwili. Jeśli jednak trwamy w prawdzie Ewangelii, Jezus obiecuje nas bezpiecznie zachować.¹⁵ Gdy zaś wytrwamy w Nim do końca¹⁶, zostaniemy w przyszłości zabezpieczeni już na zawsze.¹⁷ Wówczas to w wiecznym raju będziesz mógł ujrzeć Boga twarzą w twarz i zaspokoić swoje najskrytsze pragnienia.¹⁸

REFERENCJE BIBLIJNE:

¹ —„Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną […] Ale my oczekujemy, według obietnicy nowych niebios i nowej ziemi, w których mieszka sprawiedliwość. Przeto, umiłowani, oczekując tego starajcie się, abyście znalezieni zostali przed nim bez skazy i bez nagany, w pokoju. A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek” (2 List św. Piotra 3:9. 10. 13—15).

² — „Raduj się, młodzieńcze, w swojej młodości i bądź dobrej myśli, póki jesteś młody. Postępuj tak, jak każe ci serce, i używaj, czego pragną twoje oczy. Lecz wiedz, że za to wszystko pozwie cię Bóg na sąd” (Księga Kaznodziei Salomona 11:9).

„Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdym czynem, nad każdą rzeczą tajną — czy dobrą, czy złą” (Księga Kaznodziei Salomona 12:13. 14).

„Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe” (2 List do Koryntian 5:10).

³ — „Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi?” (List do Rzymian 2:4).

„A On [Pocieszyciel], gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu i o sprawiedliwości, i o sądzie […] lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi” (Ewangelia św. Jana 16:8. 13).

„Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu, w dniu kuszenia na pustyni” (List do Hebrajczyków 3:7. 8).

⁴ — „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało. W nim było życie, a życie było światłością ludzi. A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła […] A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy” (Ewangelia św. Jana 1:1—5. 13).

„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony” (List do Hebrajczyków 3:7. 8).

⁵ — „Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze” (1 List św. Jana 4:10).

⁶ — „Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel” (Księga Izajasza 7:14).

„I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca. A Maria rzekła do anioła: Jak się to stanie, skoro nie znam męża? I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym” (Ewangelia św. Łukasza 1:30—35).

„A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego” (Ewangelia św. Mateusza 1:21).

⁷ — „Gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej […] Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (List do Rzymian 3:23. 6:23).

⁸ — „Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje; grzech jest przestępstwem zakonu” (1 List św. Jana 3:4).

⁹ — „[Pan Jezus powiedział:] Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie” (Ewangelia św. Jana 14:15).

„I oto ktoś przystąpił do niego, i rzekł: Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby osiągnąć żywot wieczny? A On mu odrzekł: Czemu pytasz mnie o to, co dobre? Jeden jest tylko dobry, Bóg. A jeśli chcesz wejść do żywota, przestrzegaj przykazań. Mówi mu: Których? A Jezus rzekł: Tych: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie mów fałszywego świadectwa, czcij ojca i matkę, i miłuj bliźniego swego, jak siebie samego” (Ewangelia św. Mateusza 19:16—19).

„Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre” (List do Rzymian 7:12).

¹⁰ — „Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię. A jeśli to czynię, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że zakon jest dobry. Ale wtedy czynię to już nie ja, lecz grzech, który mieszka we mnie. Wiem tedy, że nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, dobro; mam bowiem zawsze dobrą wolę, ale wykonania tego, co dobre, brak; albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę, to czynię. A jeśli czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który mieszka we mnie. Znajduję tedy w sobie zakon, że gdy chcę czynić dobrze, trzyma się mnie złe; bo według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w zakonie Bożym. A w członkach swoich dostrzegam inny zakon, który walczy przeciwko zakonowi, uznanemu przez mój rozum i bierze mnie w niewolę zakonu grzechu, który jest w członkach moich. Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci?” (Ewangelia św. Jana 14:15).

¹¹ — „Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci. Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha” (List do Rzymian 8:1—4).

„Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości […] Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata” (1 List św. Jana 1:8. 9; 2:1. 2).

¹² — „Wtedy to wydał go im na śmierć krzyżową. Wzięli więc Jezusa i odprowadzili go. A On dźwigając krzyż swój, szedł na miejsce, zwane Trupią Czaszką, co po hebrajsku zwie się Golgota, gdzie go ukrzyżowali, a z nim innych dwóch, z jednej i z drugiej strony, a pośrodku Jezusa” (Ewangelia św. Jana 19:16—18).

„Wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi” (List do Rzymian 6:6).

¹³ — „Wtedy anioł odezwał się i rzekł do niewiast: Wy się nie bójcie; wiem bowiem, że szukacie Jezusa ukrzyżowanego. Nie ma go tu, bo wstał z martwych, jak powiedział; chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał” (Ewangelia św. Mateusza 28:5. 6).

„Rzekł jej Jezus: Jam jest zmarwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie” (Ewangelia św. Jana 11:25).

¹⁴ — „Lecz którzykolwiek go przyjęli, dał im tę moc, aby się stali synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w imię jego” (Ewangelia św. Jana 1:12, Biblia gdańska).

„Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka, bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie” (List do Rzymian 1:16. 17).

„Mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej” (List do Galacjan 5:16).

„Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale z pokuszeniem da i wyjście, abyście je mogli znieść” (1 List do Koryntian 10:13).

„Ale Bogu niech będą dzięki, który nam daje zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (1 List do Koryntian 15:57).

¹⁵ — „Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego, Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam” (Psalm 91:1. 2).

„Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną. I Ja daję im żywot wieczny, i nie giną na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej. Ojciec mój, który mi je dał, jest większy nad wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (Ewangelia św. Jana 10:27—30).

„Imię Pana jest mocną wieżą; chroni się do niej sprawiedliwy i jest bezpieczny” (Księga Przypowieści Salomona 18:10).

¹⁶ — „A temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed obliczem swojej chwały, jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, niech będzie chwała, uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen” (List św. Judy 24. 25).

„Mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa” (List do Filipian 1:6).

„Ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Ewangelia św. Mateusza 10:22).

„A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona” (1 List do Tesaloniczan 5:23. 24).

¹⁷ — „I począł Piotr mówić do niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą. Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, nie ma takiego, kto by opuścił dom albo braci, albo siostry, albo matkę, albo ojca, albo dzieci, albo pola dla mnie i dla ewangelii, który by nie otrzymał stokrotnie, teraz, w doczesnym życiu domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, choć wśród prześladowań, a w nadchodzącym czasie żywota wiecznego” (Ewangelia św. Marka 10:28—30).

„Na to rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie. Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (Ewangelia św. Jana 6:53. 54).

¹⁸ — „I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi. I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły” (Objawienie św. Jana 21:1—4).

„I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów” (Objawienie św. Jana 22:1. 2).

„Błogosławieni, którzy czynią przykazania jego, aby mieli prawo do drzewa żywota, i aby weszli bramami do miasta” (Objawienie św. Jana 22:14, Biblia gdańska).

„Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi zborom: Temu, co zwycięży, dam jeść z drzewa żywota, które jest w pośrodku raju Bożego” (Objawienie św. Jana 2:7).

¹⁹ — „To niech wam wszystkim i całemu ludowi izraelskiemu wiadome będzie, że stało się to w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził z martwych; dzięki niemu ten oto stoi zdrów przed wami. On to jest owym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, On stał się kamieniem węgielnym. I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dzieje Apostolskie 4:10—12).

²⁰ — „Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa, jeśliście tylko słyszeli o nim i w nim pouczeni zostali, gdyż prawda jest w Jezusie. Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, i odnówcie się w duchu umysłu waszego, a obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy” (List do Efezjan 4:20—24).

„I was, którzy niegdyś byliście mu obcymi i wrogo usposobionymi, a uczynki wasze złe były, teraz pojednał w jego ziemskim ciele przez śmierć, aby was stawić przed obliczem swoim jako świętych i niepokalanych, i nienagannych, jeśli tylko wytrwacie w wierze, ugruntowani i stali, i nie zachwiejecie się w nadziei, opartej na ewangelii, którą usłyszeliście, która jest zwiastowana wszelkiemu stworzeniu pod niebem, a której ja, Paweł, zostałem sługą” (List do Kolosan 1:21—23).

„Bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz wiara, która jest czynna w miłości” (List do Galacjan 5:6).

Materiał przygotowany przez Generalną Konferencję Adwentystów Dnia Siódmego Ruchu Reformacyjnego.
Tytuł oryginału: The Way to Salvation
Jeżeli nie zaznaczono inaczej, wersety biblijne przytoczono z Nowego Przekładu Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu, wydanego przez Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne w Warszawie.